KASZA JAGLANA ZE SMAŻONYMI ŚLIWKAMI

W sezonie śliwki kupujemy niemal codziennie. Sporo zjadamy na surowo, trochę zawsze trafia do słoików np. ŚLIWKOWY CZEKO-DŻEM a część próbuję wykorzystać w codziennym menu. To jeden z tegorocznych przepisów, połączyłam w nim śliwki z kaszą jaglaną i jogurtem. Całość wzbogaciłam o orzechy włoskie i słonecznik w karmelu, ale równie dobrze sprawdzą inne pestki.

Kasza jaglana ze śliwkami to mieszanka smaków, konsystencji i temperatur oraz kolorów. Czyli bardzo jesienne danie nawiązujące do aury w tym sezonie ;)

przepis na: KASZA JAGLANA ZE SMAŻONYMI ŚLIWKAMI

*1 duża porcja
4 czubate łyżki ugotowanej kaszy jaglanej
1 garść orzechów włoskich
1 łyżka słonecznika w karmelu* opcjonalnie  - ja użyłam go jako słodzika
3 duże śliwki
1 łyżeczka cukru trzcinowego
3-4 łyżki jogurtu lub serka wiejskiego
2 łyżeczki masła klarowanego

Do miseczki nakładam jogurt. 

Na patelni rozgrzewam 1 łyżeczkę oleju, dodaje kaszę orzechy i słonecznik. Przesmażam aż kasza wyschnie i zrobi się delikatnie chrupiąca. Kaszę wsypuję do jogurtu. 

Na patelni podgrzewam drugą łyżeczkę oleju, dodaję pokrojone na ćwiartki śliwki smażę przez chwilę a następnie dodaję cukier. Podgrzewam tak długo aż sok który puściły śliwki odparuje a cukier się skarmelizuje.

Do jogurtu i kaszy dodaję ciepłe śliwki i od razu podaję.

Smacznego !

ŚLEDZIE Z KORNISZONAMI Z CZOSNKIEM KRAKUS

Śledzie to moja propozycja na wszelkiego rodzaju imprezy. Nie są pracochłonne i zawsze się sprawdzają. W tym przepisie wykorzystuję ogórki korniszony z czosnkiem od Krakusa, które w połączeniu ze świeżą papryką tworzą pyszny, chrupiący dodatek do ryby. Dzięki dużej ilości warzyw śledzie w oleju wyglądają i smakują bardzo świeżo i kolorowo.

Do przygotowania śledzi użyłam zalewy z ogórków korniszonów z czosnkiem Krakus. Ogórki są w occie z czosnkiem, zielem angielskim i koperkiem co sprawia, że zalewa nabiera smaku przypraw i nie ma potrzeby dodatkowo marynować śledzi z ich dodatkiem.

Przepis przygotowany przy współpracy z marką Krakus.

przepis na: ŚLEDZIE Z KORNISZONEM I PAPRYKĄ

10 ogórków korniszonów z czosnkiem Krakus
500 g śledzi a’la Matjas
1 czerwona papryka
1 żółta papryka
1 cebula
½ pęczka koperku
3 łyżki zalewy octowej z korniszonów
świeżo mielony pieprz, łyżeczka cukru
olej rzepakowy lub oliwa z oliwek

Filety śledziowe opłukuję pod bieżącą wodą i wkładam do miski z zimną wodą. Odstawiam na 30 minut, aby pozbyć się nadmiaru soli. Czas moczenia zależy od tego, jak słone są ryby.

W tym czasie cebulę, papryki oraz ogóreczki kroję w kostkę. Do warzyw dodaję pieprz oraz zalewę z ogórków korniszonów z czosnkiem od Krakusa.

Odsączone z nadmiaru wody śledzie kroję na mniejsze kawałki.

W słoiku układam warstwami warzywa, śledzie które posypuję świeżym koperkiem, warzywa, śledzie... ostatnią warstwą powinny być warzywa.

Całość zalewam olejem i odstawiam do lodówki przynajmniej na 24 godziny.

Smacznego !

Interesujesz się fotografią ? Szukasz porad, inspiracji, wyzwań które pomogą w rozwijaniu pasji ?

Zapraszam do fotograficznej grupy wsparcia - Fotografia kulinarna od kuchni.

POWIDŁA DYNIOWE

Z tymi powidłami już zawsze będą mi się kojarzyły narodziny naszego drugiego syna. Przez większą część ciąży miałam odpoczywać. Jak już lekarz zwolnił mnie ze wszystkich zakazów robiłam co się dało żeby urodzić nie ma co ukrywać z marnym skutkiem. 3 dni przed porodem usmażyłam powidła... 5 sierpnia rano zrobiłam zdjęcia a przed 2 w nocy byłam na porodówce... Tymon urodził się 7 sierpnia :)

Wracając do powideł - najlepsze odmiany do ich przygotowania to dynia Hokkaido, Piżmowa lub Muscat de provence. Moje powidła powstały z tej ostatniej o bardzo wyrazistym pomarańczowym kolorze. Wykorzystałam dynię która urosła w moim ogródku rok temu była taka piękna, że nie miałam serca jej kroić. Wytrzymała cały rok, stojąc na zacienionym parapecie okiennym.

Poniższy przepis do podstawowa wersja powideł dyniowych które można wzbogacić smakiem i ulubione przyprawy korzenne. Być może pojawi się na blogu kolejna propozycja bo w ogródku sporo dyni i coś z nią muszę zrobić :)

przepis przygotowałam do 17 numeru Magazynu Kocioł.

przepis na: POWIDŁA DYNIOWE

Czas przygotowania: 3 godziny

*4 małe słoiczki 

1,5 kg oczyszczonej dyni 

300 g cukru

sok 1 cytryny

Obraną i wydrążoną z pestek dynię kroję w kostkę. Wkładamy do garnka z grubym dnem i duszę aż się rozpadnie.

Następnie ją blenduję można też przetrzeć przez sitko ale mi nie przeszkadza gdy konsystencja nie jest idealnie gładka.

Dodaję cukier oraz sok z cytryny. Stawiam na małym gazie i redukuję przez godzinę, dość często mieszając.

Odstawiam na noc.

p.s. Powidła możemy przygotować jednego dnia, długo i powoli je redukując. Jednak lepszy efekt uzyskamy rozkładając smażenie na dwa lub nawet trzy dni. 

Kolejnego dnia ponownie zagotowuję i smażę kolejną godzinę (dokładny czas zależy od odmiany dyni).

Gorące powidła przekładam do wyparzonych słoiczków. Słoiczki pasteryzuję w piekarniku nagrzanym do 120°C przez 30 minut.

Smacznego !

Interesujesz się fotografią ? Szukasz porad, inspiracji, wyzwań które pomogą w rozwijaniu pasji ?

Zapraszam do fotograficznej grupy wsparcia - Fotografia kulinarna od kuchni.

ŚWIATŁO W FOTOGRAFII KULINARNEJ

Światło jest elementem kluczowym nie tylko w fotografii kulinarnej. To właśnie światło maluje obrazy, podkreśla strukturę i eksponuje szczegóły. Nasze zadanie wydaje się proste - wystarczy je tylko umiejętnie wykorzystać :)

Umiejętnie wydaje się być słowem kluczowym, dochodzenie do tych oczywistości metodą prób i błędów trochę mi zajęło... Żeby trochę Wam to rozjaśnić zebrałam w jednym miejscu kilka podstawowych rad/trików które pomogły mi zyskać świadomą kontrolę nad światłem. 

I nie mówię tu o wypasionym studio do którego kupujemy sprzęt za miliony monet :) Wystarczy nam światło dziennie dzięki któremu pokażemy naturalny wygląd jedzenia. Wykorzystując światło dzienne możemy stworzyć rozmaite obrazy. Od jasnych, świetlistych robionych np. pod światło często z dużą ilością bieli. Przez stonowane, miękkie z rozproszonymi cieniami. Kończąc na ciemnych, mocno wykorzystujących kontrasty zdjęciach.

Najlepsze do fotografowania jest miękkie, rozproszone światło. Optymalne godziny wybieramy w zależności od pory roku, pogody oraz kierunku w którym skierowane jest nasze okno. Ogólna zasada mówi, że najlepiej fotografować rano, przed południem oraz po południu przed zachodem słońca. Z takim światłem pracuje się najprościej.

Poniżej kilka przykładów ze zdjęciami zza kulis które pokażą jak w domowych warunkach wykorzystać światło.

Zdjęcia bułeczek drożdżowych robiłam przed godziną 14 w słoneczny dzień, okno przysłonięte dyfuzorem dla zmiękczenia cieni które w tej jasnej stylizacji trochę mi przeszkadzały.

Zdjęcia robiłam wieczorem, było już po godzinie 19 nawet przy takiej małej ilości światła można zrobić zdjęcia :) Część planu przysłoniłam aby uzyskać większe kontrasty. Aby podkreślić strukturę bułeczek wykorzystałam całe dostępne światło nie użyłam żadnego dyfuzora.

Te zdjęcia również robiłam wieczorem, po godzinie 18 w lecie jest jeszcze sporo słońca. Dlatego plan odsunęłam maksymalnie od okna. Ułożyłam w cieniu z niewielkim dostępem światła. Dodatkowo przytłumiłam światło ciemnym tłem aby pogłębić cienie.

W tym przypadku zwartość talerza doświetliłam odbitym światłem. Jako powierzchnia odbijająca posłużył mi kawałek styropianu. Trochę zbyt mocno zniwelował cień talerza dlatego przycięłam mocniej kadr ;)

W skrócie - Jak kontrolować światło ? 

1. Stwórz swój plan zdjęciowy przy oknie. Najlepsze jest to na które słońce nie świeci bezpośrednio.
   
   
2. Jeżeli nie masz wyboru i musisz skorzystać z mocnego światła, rozprosz je lub spróbuj dosunąć się trochę od okna tak aby wyjść z planem z ostrego słońca.
   Do rozproszenia użyj: białej firanki - moja jest z Ikei
   dyfuzora z blendy - dostępne są w różnych rozmiarach blenda 5w1 - pozostałe powierzchnie przydadzą się do odbijania światła.
   
   Robisz zdjęcia niemal codziennie, korzystasz z jednego okna i jest ono zazwyczaj mocno oświetlone możesz na stałe wykleić okno białą kalką techniczną.
   
   
3. Jeżeli cienie po drugiej stronie źródła światła są zbyt mocne odbij je. Możesz do tego wykorzystać biały karton, kawałek styropianu, tylne ścianki z na-biurkowego kalendarza.
   
   Cienie nie zawsze są złe pomagają dodać trochę artystycznego, dramatycznego wyrazu zdjęciom. Jednak osobom początkującym polecam zmniejszenie cieni do minimum ale nie  usuwaj zupełnie !
   
   
4. Wyłącz wszystkie inne lampy które mogą zakłócać barwę światła. Nie widzisz tego "gołym okiem" ale żarówki których używamy w domu świecą na żółto.
   
   
5. Zwróć uwagę na ściany oraz twoje ubranie od nich również odbija się światło. W zależności od koloru może mieć to wpływ na odcień bieli na twoich zdjęciach.

Na blogu znajdziecie również wpis o inspiracjach związanych z Pinterestem oraz opis sesji okładkowej w terenie.

Daj znać jaki temat w fotografii Cię interesuje - chętnie podzielę się swoimi doświadczeniami.
Jeżeli lubisz zaglądać za kulisy sesji zapraszam na moje drugie konto IG fotografia od kuchni.

Zapraszam do kontaktu i do mojej Facebook-owej grupy wsparcia.

CIASTO BANANOWE Z JEŻYNAMI

To puszyste, szybkie ciasto z jeżynami to dla mnie symbol końca lata. Soki jeżynowe stoją już na półkach a nawet powoli znikają, zapas jeżyn w zamrażarce a w piekarniku ciasto.

Ciasto z maki pełnoziarnistej, płatków a dzięki bananowi do dosłodzenia potrzeba niewiele cukru. Osoby które lubią umiarkowaną słodycz ciast polecam spróbować pieczenie bez dodatku cukru i ewentualnie później polanie miodem lub sosem jeżynowym.

przepis na: CIASTO BANANOWE Z JEŻYNAMI

*tortownica o średnicy 23 cm

1 dojrzały banan

1/2 szklanki (125 ml) maślanki

1 jajko

3 łyżki oleju

120 g maki pszennej pełnoziarnistej

40 g płatków owsianych

1 łyżeczka proszku do pieczenia

1/2 łyżeczki sody oczyszczonej

30 g cukru

szczypta soli

100 g jeżyn

Piekarnik nastawiam na 200 stopni.

Banan rozgniatam widelcem na puree.

W misce roztrzepuję jajka, mieszam z maślanką i jajkiem. Dodaję puree z banana.

W osobnej miseczce mieszam mąkę, płatki, cukier, proszek, sodę oraz szczyptę soli. Dodaję do mokrych składników.

Na koniec dorzucam połowę jeżyn i przekładam ciasto do wyłożonej papierem formy. Na wierzchu układam pozostałe owoce.

Piekę 30-35 minut - do suchego patyczka.

Podaję z sosem jeżynowym lub miodem.

Smacznego !

Piękne kolory oraz ciepłe, miękkie słońce motywuje do wyciągnięcia aparatu. Pasjonatów fotografii którzy zapraszam na fotograficzna grupę wsparcie na której aktualnie odbywa się tematyczne wrześniowe link party.